Οι τελεστές της ΓΛΩΣΣΑΣ

Αριθμητικοί τελεστές

• + (συν): ισχύει για τους ακέραιους και τους πραγματικούς. Προαιρετικά και χωρίς να προτείνεται, μπορείτε να ενεργοποιήσετε τη σχετική επιλογή του Διερμηνευτή ώστε να επιτραπεί η συνένωση χαρακτήρων με τον τελεστή +.
• - (πλην): ισχύει για τους ακέραιους και τους πραγματικούς. Υφίσταται σαν δυαδικός (π.χ. 1 - 2) και σαν μοναδιαίος (π.χ. -1).
• * (επί): ισχύει για τους ακέραιους και τους πραγματικούς.
• / (διά): ισχύει για τους ακέραιους και τους πραγματικούς. Το αποτέλεσμα της διαίρεσης είναι πάντα πραγματικός, ακόμα και αν δεν υπάρχουν δεκαδικά ψηφία (π.χ. 4/2).
• ^ (δύναμη): ισχύει για τους ακέραιους και τους πραγματικούς. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως πραγματικός αριθμός, εκτός αν ο εκθέτης είναι θετικός ακέραιος σταθερής αποτίμησης. Για παράδειγμα το 2^2 είναι ακέραιος, ενώ το 2^-2 πραγματικός (= 0.25). Έτσι στην γενική περίπτωση το 2^ι εκλαμβάνεται σαν πραγματικός αριθμός.
• DIV (πηλίκο ακέραιας διαίρεσης): ισχύει μόνο για τους ακέραιους. Για παράδειγμα 7 DIV 2 = 3 (και περισσεύει 1).
• MOD (υπόλοιπο ακέραιας διαίρεσης): ισχύει μόνο για τους ακέραιους. Για παράδειγμα 7 MOD 2 = 1.

Συγκριτικοί τελεστές:

Γενικά οι συγκριτικοί τελεστές εφαρμόζονται μεταξύ των ίδιων τύπων δεδομένων (π.χ. χαρακτήρες >= χαρακτήρες) με εξαίρεση τους ακέραιους και τους πραγματικούς, που μπορεί να συγκρίνονται και μεταξύ τους (π.χ. ακέραιος = πραγματικός). Το αποτέλεσμα των συγκριτικών τελεστών είναι πάντα λογικού τύπου.

• <= ή ≤ (μικρότερο ή ίσο): ισχύει για τους ακέραιους, τους πραγματικούς και τους χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες συγκρίνονται σύμφωνα με το πρότυπο Unicode, οπότε A ( αγγλικό) < B < a < b < Ά < Α (ελληνικό) < Β < ά < α < β.
• < (μικρότερο): ισχύει για τους ακέραιους, τους πραγματικούς και τους χαρακτήρες. Στις περισσότερες γλώσσες προγραμματισμού οι λογικές τιμές (ΑΛΗΘΗΣ και ΨΕΥΔΗΣ) έχουν διάταξη (ordinal), οπότε υπάρχει ο μεγαλύτερος και ο μικρότερος. Το βιβλίο μαθητή (πιστεύω σωστά) αναφέρει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί ανισότητα μεταξύ λογικών εκφράσεων.
• = (ίσον): ισχύει για όλους τους τύπους δεδομένων.
• <> ή ≠ (διάφορο): ισχύει για όλους τους τύπους δεδομένων.
• > (μεγαλύτερο): ισχύει για τους ακέραιους, τους πραγματικούς και τους χαρακτήρες.
• >= ή ≥ (μεγαλύτερο ή ίσο): ισχύει για τους ακέραιους, τους πραγματικούς και τους χαρακτήρες.

Λογικοί τελεστές:

Οι λογικοί τελεστές (ΚΑΙ, Η, ΟΧΙ) εφαρμόζονται πάνω σε λογικές εκφράσεις (δηλαδή εκφράσεις που το αποτέλεσμά τους είναι ΑΛΗΘΗΣ ή ΨΕΥΔΗΣ). Το αποτέλεσμά τους είναι πάλι λογικού τύπου δεδομένων.

Στον παρακάτω πίνακα θεωρούμε ότι τα Α και Β είναι λογικές εκφράσεις (π.χ. 1 < 0, β = π, ΑΛΗΘΗΣ).

Παρατηρήσεις:

• Υπάρχει ασυμφωνία σχετικά με το αποτέλεσμα των DIV και MOD για αρνητικούς τελεστέους, καθώς και σχετική επιλογή του Διερμηνευτή για να προσαρμόσετε το αποτέλεσμα όπως θέλετε. Όμως, το Φεβρουάριο του 2008 ήρθε διευκρινιστική οδηγία από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο η οποία αναφέρει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασκήσεις με αρνητικούς αριθμούς οι τελεστές αυτοί.
• Υπάρχει ασάφεια σχετικά με το αν ο τελεστής ύψωσης σε δύναμη ^ εκτελείται από δεξιά προς τα αριστερά ή αντίθετα (προσεταιριστικότητα), καθώς και σχετική επιλογή στο διάλογο ρυθμίσεων του Διερμηνευτή.
• Υπάρχει ασάφεια σχετικά με το αν το ΚΑΙ έχει μεγαλύτερη ή ίση προτεραιότητα με το Η, καθώς και σχετική επιλογή του Διερμηνευτή.
• Πριν την έκδοση 0,89 βήτα οι συγκριτικοί τελεστές μετατρεπόταν αυτόματα στους αντίστοιχους Unicode (≤, ≥, ≠). Από την 0,89 βήτα και μετά υποστηρίζονται μεν οι Unicode, αλλά η προεπιλεγμένη μορφή των τελεστών είναι η ANSI (>=, <=, <>) για συμφωνία με το σχολικό βιβλίο.